Renault Captur E-Tech 145hp (Full Hybrid)

Η Renault και η Formula 1 είναι δυο έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες στο χρόνο. Η ομάδα του Enstone, γνωστή ως Benetton την δεκαετία του ’90 είχε προμηθευτή, αρχικά, τη γαλλική φίρμα, μέχρι που η Renault την αγόρασε εξ’ολοκλήρου, στις αρχές του millenium. Παρά τα πολλά πέρα-δώθε με την Lotus στις αρχές των ’10s, η Renault είναι μια από τις λίγες αυτοκινητοβιομηχανίες που όχι μόνο τρέχουν για τόσα χρόνια – πλήρως εργοστασιακά – στην κορυφαία κατηγορία του Motorsport, την F1, αλλά κερδίζουν αγώνες και πρωταθλήματα. Τα τελευταία χρόνια με την ονομασία της θυγατρικής της, Alpine, δημιουργεί έναν από τους 4 υβριδικούς V6 του grid. Θα πει κάποιος, πού κολλάνε όλα αυτά με τη δοκιμή; Τι σχέση έχουν με ένα Renault Captur; Όταν μιλάμε για ένα υβριδικό σύνολο και δη το E-Tech, τότε η Renault ξέρει να το κάνει καλά. Πολύ καλά. Η τεχνογνωσία για να δημιουργήσουν ένα τέτοιο υβριδικό σύνολο, φυσικά και είναι παρμένη από την κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού με τη γαλλική εταιρεία να περνάει στην αντεπίθεση σε ό,τι έχει να κάνει με υβριδικά.

Εξωτερική εμφάνιση

Πρώτη φορά το οδηγήσαμε στο Arkana, στην πανελλήνια πρεμιέρα και τώρα είναι η σειρά του δημοφιλούς Crossover στην κατηγορία Β. Το Captur υπάρχει διαθέσιμο σε πολλές εκδόσεις, αλλά η Full Hybrid που οδηγούμε ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες. Πριν φτάσουμε σε αυτά που προσφέρει το Captur E-Tech στο δρόμο και στην τσέπη σου, όσο το οδηγείς, καλό θα ήταν να βλέπαμε τη σχεδίαση, τις διαφορές του με τις άλλες εκδόσεις, τους χώρους και τον εξοπλισμό του. Το Captur είναι άμεσα αναγνωρίσιμο ως ένα Renault από το μπροστινό μέρος και κάποιες λεπτομέρειες στην Rive Gauche έκδοση του E-Tech, ενισχύουν αυτόν τον δυναμικό χαρακτήρα. Αναφέρομαι, φυσικά, σ’αυτές τις “μαύρες” αλλαγές και προτού παρεξηγηθώ, ας εξηγήσω! Όλο το αυτοκίνητο έχει απαλλαγεί από τις χρωμιομένες επιφάνειες σε μάσκα, προφυλακτήρες πλαινά skirt. Αντί για αυτές, υπάρχουν παντού μαύρα γυαλιστερά πλαστικά που τονίζουν τόσο πολύ την σπορ πλευρά ενός αυτοκινήτου. Μέχρι και τα σήματα της Renault είναι κατάμαυρα και δίνουν έναν φοβερό τόνο αντίθεσης, ειδικά με το ασημένιο χρώμα του αυτοκινήτου της δοκιμής. Η μαύρη οροφή και οι μαύροι καθρέφτες επιλέγονται και στις πιο απλές εκδόσεις, αλλά όλα τα υπόλοιπα κάνουν το Captur να μοιάζει πιο φουσκωμένο και επιθετικό από ποτέ.

Η μάσκα που φιλοξενεί το μαύρο σήμα είναι… μαύρη, το ίδιο και τα λογότυπα Captur, οι αεραγωγοί στα πλαϊνά των προφυλακτήρων μπροστά και πίσω, όπως ακριβώς και το κάτω χείλος που τελειώνει ο μπροστινός προφυλακτήρας. Φαίνεται σαν splitter, το οποίο, όντως, κάνει κάποια αεροδυναμική δουλειά – κι ας μην το κάνει στ’αλήθεια! Όλα τα προηγούμενα σε συνδυασμό με τις μαύρες ζάντες αλουμινίου 18 ιντσών, το κάνουν να είναι πολύ cool, μοντέρνο και σου κολλάει με τη μια στο μυαλό πως, όποιο Captur κι αν επέλεγες, σίγουρα θα ήθελες να έχει αυτήν την ιδιαίτερη και διαφορετική σχεδιαστική ταυτότητα. Παρόλο που το μικρό του αδελφάκι είναι το Clio, εξωτερικά δεν καταλαβαίνεις την τόσο άμεση σχέση. Ίσως τα φουσκωμένα μπροστινά φτερά και το υπερυψωμένο καπό να του δίνουν αυτόν τον έξτρα όγκο που σε κάνει να νομίζεις ότι πρόκειται για πιο μεγάλο αυτοκίνητο, παρά τις compact διαστάσεις του. Αυτό γίνεται πιο έντονο στο πίσω μέρος, όπου τα λεπτά led φώτα με το χαρακτηριστικό “γύρισμα” προς τα κάτω στις άκρες, τα μεγάλα λογότυπα Captur και ο ξεκάθαρα SUV-τύπου προφυλακτήρας, κλέβουν την παράσταση. Η διχρωμία στην οροφή τονίζει και το floating roof στην τρίτη κολώνα, με αποτέλεσμα οι πίσω ώμοι να φαίνονται πιο τονισμένοι.

Εσωτερικό – Εξοπλισμός

Περνώντας στο εσωτερικό, η επιρροή του Clio μοιάζει σαφώς μεγαλύτερη. Οι μόνες διαφοροποιήσεις είναι στο κομμάτι του ταμπλό που περιλαμβάνει τους αεραγωγούς και στις πόρτες. Αυτό, βέβαια, δεν είναι καθόλου κακό γιατί έχουμε πει τόσες φορές πόσο μοντέρνο, εύχρηστο και γεμάτο με στιλάτες λεπτομέρειες είναι το εσωτερικό ενός Clio και κατ’επέκταση και του Captur. Τέτοιες λεπτομέρειες όπως τα κουμπιά τύπου πιάνο κάτω από την οθόνη και στο αριστερό μέρος του ταμπλό για τα αλάρμ, το ξεκλείδωμα, το multisense (προγράμματα οδήγησης) και τα συστήματα υποβοήθησης του οδηγού. Είναι χρηστικά και ταυτόχρονα όμορφα στο να τα βλέπεις και να… τα πατάς! Αντίστοιχα ωραίο και hi-tech είναι και τα χειριστήρια του κλιματισμού που είναι περιστροφικοί διακόπτες, αλλά πατιούνται και προς τα μέσα, ενώ έχουν ενσωματωμένη οθόνη για να δείχνει τη θερμοκρασία ή την κατεύθυνση του αέρα. Πραγματικά πολύ πιο εύκολο στο να το χειριστείς και να το βλέπεις, από το να ψάχνεις μια αιωνιότητα να βρεις πως δουλεύει ο κλιματισμός σε μια οθόνη.

Μια και ανέφερα την οθόνη, το Captur έχει πανεύκολα κουμπιά συντομεύσεων πάνω της κι αυτό βολεύει όταν οδηγείς – αν και θα την ήθελα λίγο πιο γρήγορη στην απόκριση, ειδικά στις κλήσεις του κινητού, αφού πήρα πολλά και διαφορετικά άτομα τηλέφωνο, χωρίς λόγο, μέχρι να το συνηθίσω. Ίσως θα ήθελα και λίγο μεγαλύτερο το ψηφιακό καντράν που, όμως, είναι ευανάγνωστο και γράφει αρκετές πληροφορίες για την οδήγηση, τις σχέσεις, την αυτονομία και στο E-Tech εμφανίζει το πότε είσαι σε πλήρως ηλεκτρική οδήγηση (EV Mode). Τη θέση του δείκτη θερμοκρασίας νερού έχει πάρει – δικαίως – ο δείκτης της μπαταρίας. Πόσο δηλαδή έχεις ακόμα για χρήση, να βλέπεις αν φορτίζει με το φρένο και να γνωρίζεις πότε μπορείς να το χρησιμοποιείς ως ένα αμιγώς EV. Ο πολύ κομψός – shift by wire – λεβιές είναι σαν προέκταση του δεξιού σου χεριού, χάρη στην “ιπτάμενη” κονσόλα μπροστά από το χειρόφρενο, το οποίο στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ηλεκτρικό, σε αντίθεση με το Clio. Δυο τελευταία κλασικά Renault στοιχεία είναι τα χειριστήρια για το ράδιο κρυμμένα σε σταθερό σημείο πίσω από το τιμόνι και η κάρτα-κλειδί που έχει τη δική της θέση δίπλα από το κουμπί του χειρόφρενου.

Από πλευράς εξοπλισμού, η Renault φρόντισε καλά την top έκδοση στην πλήρως υβριδική της μορφή. Δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα γνωστά συστήματα υποβοήθησης του οδηγού με cruise control, lane keeping assist, αυτόματο σύστημα πέδησης για αποφυγή σύγκρουσης, αυτόματη μεγάλη σκάλα, αισθητήρες παρκαρίσματος μπροστά πίσω και κάμερα οπισθοπορείας. Τα Pure Led Vision φώτα είναι εξαιρετικά το βράδυ – νομίζω το έχω πει σε κάθε Renault που οδηγώ – και εναλλάσσουν πολύ γρήγορα τη μικρή/μεγάλη σκάλα ανάλογα με το ποιός είναι μπροστά σου. Αυτό, βέβαια, που μου άρεσε περισσότερο είναι η όλη άνεση που έχεις μέσα στην καμπίνα. Από τα υπερ-άνετα, σαν μαξιλάρια, καθίσματα σ’αυτήν την σαγρέ, γκρι απόχρωση, μέχρι την αλλαγή της διάταξης των πίσω καθισμάτων για να χωρέσεις περισσότερα πράγματα στο πορτ μπαγκαζ των 440 λίτρων – μικρότερο από το κανονικό, λόγω μπαταριών. Η μετακίνηση ολόκληρου του πίσω πάγκου επιτρέπει 16 ολόκληρα εκατοστά μπρος-πίσω και όταν μεταφέρεις μεγάλα αντικείμενα δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ σε βολεύει. Σίγουρα δεν είναι ό,τι καλύτερο για τα ποδια τον πίσω επιβατών, όμως με τα καθίσματα τέρμα πίσω, έχουν αρκετό χώρο για να απλωθούν, όπως επίσης και για το κεφάλι τους. Το τιμόνι είναι πολύ ιδιαίτερο, μαλακό και με flat κορυφή, ενώ αντίστοιχα ο λεβιές ταχυτήτων χωράει ακριβώς στην παλάμη σου, κάνοντας τις αλλαγές σε όπισθεν και drive παιχνιδάκι. Τα υλικά στις μπροστινές πόρτες, καθώς και στο ταμπλό είναι πολύ μαλακά και δείχνουν ποιοτικά με τον κρυφό, led φωτισμό στις πόρτες να βάζει το κερασάκι στην τούρτα για μια πιο premium εμπειρία. Κρίμα, όμως, που είναι μόνο στις μπροστινές πόρτες και δεν ισχύει το ίδιο για τα led στις πίσω.

Κινητήρας – Επιδόσεις

Κι αν όλα τα προηγούμενα ακούγονται συμβατικά και ίδια για κάθε αυτοκίνητο, τότε ήρθε η ώρα για κάτι αντισυμβατικό. Ατμοσφαιρικός κινητήρας 1,6 λίτρων συνδυασμένος με δύο ηλεκτροκινητήρες και όλα αυτά μεταφέρουν τη δύναμη στους μπροστά τροχούς, μέσω ενός απίστευτου multi-mode αυτόματου κιβωτίου με 6 σχέσεις μοιρασμένες σε κάθε κινητήρα, χωρίς συμπλέκτη ανάμεσά τους! Είπα πολλά. Ας τα πάρουμε ένα ένα: ο κινητήρας είναι κατάλληλα ρυθμισμένος για το συγκεκριμένο ηλεκτρικό πακέτο σε κατανάλωση και ρύπους αποδίδοντας 94 ίππους και 148 Nm ροπής. Μετά οι δύο ηλεκτροκινητήρες. Για τον έναν ισχύει ό,τι και για τα mild hybrid που λειτουργεί ως γεννήτρια για την εκκίνηση ή το start/stop και ο άλλος δίνει έξτρα 49 ίππους, ανεβάζοντας την απόδοση του Captur E-Tech στα 145 άλογα συνδυαστικά. Η μπαταρία 1,2 kWh φορτίζεται από τον πρώτο ηλεκτροκινητήρα και καταφέρνει να δίνει στο Captur την άνεση να ξεκινά ηλεκτρικά και να σβήνει τον θερμικό κινητήρα, όταν δεν τον χρειάζεται, σε οποιαδήποτε ταχύτητα. Μετά, πάμε στο κιβώτιο α-λα F1! Εντάξει, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στην F1, αλλά είναι ένα τόσο τεχνολογικά προηγμένο κιβώτιο CV που μόνο όσες αυτοκινητοβιομηχανίες ασχολούνται με την F1, θα μπορούσαν να εξελίξουν κάτι τέτοιο για ένα B SUV. Τέσσερις σχέσεις για τον βενζινοκινητήρα και άλλες δύο για τους ηλεκτροκινητήρες, χωρίς τον πατροπαράδοτο συμπλέκτη. Όλα αυτά έχουν ένα και βασικό αποτέλεσμα. Μπορείς να κινείσαι, υπό αρκετές συνθήκες, πλήρως ηλεκτρικά και να ρίχνεις την κατανάλωσή σου στα… τάρταρα!

Ένα παράδειγμα να αναφέρω με την καθημερινή μου διαδρομή στην Πεντέλη. Κανονική, όχι πιεσμένη, οδήγηση στο ανέβασμα και η κατανάλωση ήταν κοντά στα 6 L/100, ενώ στο κατέβασμα έπεφτε τόσο πολύ που έφτανε τα 3,5, γιατί πολύ απλά ήταν συνεχώς σβηστός ο κινητήρας, η μπαταρία πλήρως φορτισμένη από το φρένο στην κατηφόρα και η κίνηση γινόταν μόνο ηλεκτρικά. Σε μικτές συνθήκες δεν έβλεπες τόσο χαμηλά νούμερα, όμως τα 5,5 L/100 είναι πολύ λίγα για ένα τέτοιο αυτοκίνητο σε καθημερινή χρήση. Αυτό γίνεται, όχι μόνο χάρη στους ηλεκτροκινητήρες, αλλά χάρη και στο κιβώτιο που μεταφέρει άμεσα τη δύναμη, χωρίς να την σπαταλά στο ενδιάμεσο. Μπορώ να πω ότι η μπαταρία είναι μικρή και όταν είσαι στον αυτοκινητόδρομο, την “τρώει” γρήγορα, αλλά το ίδιο γρήγορα μπορείς να την ξαναφορτίσεις. Πολλές φορές, έπιανα τον εαυτό μου να κοιτάζει περισσότερο το τι καλύτερο πρέπει να γίνει για να κρατήσω κι άλλη μπαταρία, παρά το να το οδηγήσω γρήγορα, σαν να με υπνώτιζε να το οδηγήσω οικονομικά! Χωρίς, βέβαια, αυτό να σημαίνει ότι δεν το οδήγησα με όση μεγαλύτερη πίεση μπορούσα. Αρχικά, ξεκίνησα να το πιέζω για ένα καλό 0-100. Οι μετρήσεις μας είχαν – λόγω και του αυτόματου – μια συνέπεια στα 10,1 δευτερόλεπτα, αν και ο θόρυβος ήταν λίγο περισσότερος από όσο θα ήθελα στην πίεση. Οι μακριές σχέσεις στο κιβώτιο του επιτρέπουν να μην κάνει πολλές αλλαγές μέχρι τα 100 και παρόλο που δεν είναι αστραπιαίες, γίνονται στην σωστή στιγμή, ώστε να μην ξεμένει από δύναμη. Όταν χρειάζεσαι τη δύναμη, εν κινήσει κι όχι από στάση, τότε είναι άμεσο, προσφέροντας με τη μία ό,τι έχει κρατημένο στην μπαταρία ή αν αυτό δεν φτάσει, η εμπλοκή του βενζινοκινητήρα είναι γρήγορη και το νιώθεις πραγματικά σε stand by για να σου προσφέρει τα μέγιστα.

Στο δρόμο…

Απ’τα πρώτα δευτερόλεπτα που θα οδηγήσεις το Renault Captur E-Tech, καταλαβαίνεις πως πρόκειται για ένα πολύ εύκολο αυτοκίνητο που έχει ως σκοπό να σε ξεκουράσει μέσα στην πόλη και ταυτόχρονα να σε ευχαριστήσει σε ένα ταξίδι στον ανοιχτό δρόμο ή ακόμα και σε έναν επαρχιακό δρόμο με στροφές. Η ξέγνοιαστη οδήγηση μέσα στην πόλη, ενισχύεται από το ελαφρύ τιμόνι και την ηλεκτρική λειτουργία του Captur που έχει ως αποτέλεσμα οι μανούβρες να γίνονται με ευκολία και μεγάλη ακρίβεια. Ένα μόνο με ξένισε. Η ρύθμιση – σαν δικλείδα ασφαλείας – που σε βάζει, χωρίς να το θες, στο Park. Αν κινείσαι και σταματήσεις στο φανάρι και για κάποιο λόγο βγάλεις τη ζώνη, ώστε να πίασεις κάτι, τότε αν δεν προλάβεις να ξαναβάλεις τη ζώνη ασφαλείας, πας να ξεκινήσεις, πατάς γκάζι και απ’ευθείας από το D, το κιβώτιο πηγαίνει στο P, αφήνοντάς σε απορημένο και γεμάτο κόρνες ή κοσμητικά επίθετα από τους πίσω γιατί δεν ξεκίνησες έγκαιρα! Αν με ρωτάτε γιατί το κάνει αυτό, η απάντηση – ίσως – είναι: Γιατί μπορεί! Με το shift by wire δεν υπάρχει κάτι μηχανικό στο λεβιέ, καθώς πρόκειται απλά για έναν διακόπτη στη μορφή λεβιέ ταχυτήτων. Οπότε για να σε προλάβει, ώστε να μην κάνεις βλακεία βγάζοντας τη ζώνη ασφαλείας, σε ακινητοποιεί. Η ευκολία που ανέφερα πριν στο δρόμο, έχει να κάνει και με το Multi Sense της Renault, αρκετές φορές. Υπάρχουν 3 προγράμματα οδήγησης: My Sense, Sport, Eco. Η προεπιλογή είναι στο πρώτο και σωστά, καθώς σε αυτή τη λειτουργία το Captur, αναλύει τον τρόπο οδήγησής σου και το τι χρειάζεσαι ανά πάσα στιγμή. Οπότε, όταν πηγαίνεις χαλαρά, σε ακολουθεί στο ίδιο μοτίβο, ενώ αντίθετα αν ξεκινήσεις να το πιέζεις σου δίνει όλη τη δύναμη και την αμεσότητα που χρειάζεσαι. Στο σπορ τα πράγματα είναι συνεχώς “στα κόκκινα”, αφού η απόκριση του γκαζιού είναι αισθητά πιο άμεση, το κιβώτιο πιο συμμετοχικό, χωρίς να αλλάζει με τη μία στην επόμενη σχέση και το τιμόνι του πιο σφιχτό. Παρά το ότι είναι πιο σφιχτό δεν χάνει την ακρίβειά του, αλλά δεν βρίσκει και κάτι παραπάνω από πληροφορίες που περνούν από το δρόμο στα χέρια σου. 

Αν θελήσεις να κινηθείς πιο γρήγορα, δεν θα πει όχι. Για την ακρίβεια, κινείσαι αρκετά γρήγορα πολλές φορές, χωρίς να το καταλαβαίνεις στις στροφές. Τα περιθώρια πρόσφυσης από τους τροχούς 18″ είναι αρκετά ψηλά και το πιο “ελαφρωμένο” πίσω μέρος είναι συνέπεια του ημιάκαμπτου που έχουν όλα τα Captur. Όταν αρχίζεις να το πιέζεις, νιώθεις λες και ήθελε να το κάνει αυτό εδώ και ώρα! Οι κλίσεις του είναι απόλυτα φυσιολογικές και το πλαίσιο ακολουθεί τους γρήγορους ρυθμούς που του επιβάλλεις. Αν φτάσεις τα όριά του, η λογική απάντηση του Captur είναι η υποστροφή, η οποία θα έρθει αν υπαρβάλλεις με την ταχύτητα στην είσοδο της στροφής ή αν στην έξοδο θες να βγεις πιο γρήγορα και πατήσεις νωρίτερα γκάζι. Σε κάθε περίπτωση, όμως, αντιδρά πολύ προβλέψιμα, όπως και το σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης που επεμβαίνει για να διορθώσει τις ατασθαλίες σου! Αυτό που παρατήρησα σε σχέση με το Captur που δεν είναι υβριδικό, είναι ότι στο όριο δείχνει πιο κολλημένο στην άσφαλτο, ίσως κι από το βάρος της μπαταρίας που έχει κατανεμηθεί διαφορετικά. Θα νιώσεις και πάλι ένα μικρό ξεκόλλημα της ουράς αν σε παρατεταμένη στροφή έχεις βαθιά το πόδι στο φρένο, όμως δείχνει πιο σταθερό κι αυτό αντικατοπτρίζεται και στον ταξιδιάρικο χαρακτήρα του στον αυτοκινητόδρομο.

Το Renault Captur E-Tech στην πλήρως υβριδική του υπόσταση είναι ένα crossover που δεν το αφήνεις εύκολα στην άκρη για να πας να δεις κάτι άλλο. Μπορεί να ξεπερνά το ψυχολογικό φράγμα των 30k για ένα Β crossover. Μπορεί, ακόμα, να χάνει κάποια λίτρα από τον χώρο αποσκευών, όμως αυτά που κερδίζεις για να έχεις το E-Tech πακέτο, είναι πολλά περισσότερα. Με σχεδόν 50 λίτρα ντεπόζιτο βενζίνης και την μπαταρία να σε βοηθάει συνεχώς, βλέπεις την αυτονομία να εκτοξεύεται σε νούμερα άνω των 800 χιλιομέτρων και χωρίς να κινείσαι συνεχώς προσεκτικά. Η κατανάλωση είναι αυτή που θα περίμενες από ένα υβριδικό στην πραγματική ζωή και δεν σου τάζει “λαγούς με πετραχήλια”, χωρίς  να σου τα πραγματοποιεί…